سال‏هاى گذشته حالات معنوى خوبى داشتم، ولى مدتى سلب توفیق شده‏ام. لطفاراهنمایى‏ام کنید.

  از این که در سالهاى گذشته حالات معنوى خوب و رضایت بخشى داشتید بسیار خوشحال هستیم امیدواریم که از این پس نیز مثل گذشته و بلکه بهتر و بیشتر در انجام طاعات الهى وامور معنوى موفق باشید. یکى از امورى که موجب توفیق بیشتر مى‏گردد شکر نعمات خداوند است چنانچه به خاطر این موفقیت‏ها انسان شکر خالصانه به درگاه پروردگار داشته باشد مطمئناً خداى سبحان نعمتش را بر او بیشتر خواهد کرد که خود فرموده است: لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ‏، (ابراهیم، آیه ۷). البته در این زمینه عوامل دیگرى هم مطرح است. که در این جا به برخى از آنها اشاره مى‏کنیم شما باید با دقت در زندگى شخصى خود و بررسى آن پى ببرید که آیا این عوامل بروز کرده یا نه در صورت بروز آن را حذف نمایید تا هدف حاصل شود: ۱- یکى از عوامل سلب توفیق گناه است برخى از گناهان باعث سلب توفیق مى‏گردد لذا گرچه شاید آن گناه را ندانید چیست از این تاریخ در رفتار خود دقت کنید تا هیچگونه گناهى سر نزند نسبت به گذشته با دادن مبلغى صدقه استغفار کنید (به همین نیت) تا زمینه توفیقات بعدى فراهم گردد. ۲- استفاده و مصرف برخى غذا و یا حتى پرخورى برخى غذا. ۳- تغییر برنامه زندگى و تغییر ساعت خواب و بیدارى. ۴- بروز برخى سؤالات و ذهنیات پوچ و یا ابهام‏آمیز و تردید آفرین که باید براى آنهاپاسخ مناسب پیدا کنید به تقویت بنیه اعتقادى خود بپردازید در این زمینه از کمک اهل تخصص وافراد آگاه بهره بگیرید و هر چه سریعتر جواب قانع کننده به ذهن خود بدهید به دنبال آن انگیزه عبادت و بندگى را در وجود خود تقویت کنید. ۵- رعایت نکردن برخى آداب و رفتارها مانند آداب غذا خوردن، آداب خواب و آداب رفتارهاى اجتماعى و خانوادگى خود باعث سلب توفیق مى‏گردد در این زمینه نیز دقت کنید که نکته‏اى فرو گذارده نشود و موجب سلب توفیق نگردد. همانگونه که مى‏دانید پیمودن ره اخلاق و تکامل بى همرهى خضر ره نشاید لذا در مسیر از اساتید اخلاق که به وارستگى رسیده‏اند مى‏توانید کمک بگیرید. اما درباره تمرکز و توجه قلبى ابتدا لازم است امور دیگرى که توجه شمارا به خود جلب مى‏کند مورد دقت و شناسایى قرار دهید و بعد آنهارا از صحنه حذف کنید یعنى ممکن است به علت وجود مشکلات و اهمیت یافتن مسائل جدیدى آن فراغت فکرى سابق از شما گرفته شده و بالطبع با افزایش اشتغالات فکرى و قلبى، توجهات شما به امور مختلف جلب شده است بنابراین آن طور که باید و شاید نمى‏توانید روى یک چیز تمرکز داشته باشید. براى رفع این حالت باید اشتغالات فکرى مختلف شما کم و یا این که تحت اختیار شما قرار گیرد تا بتوانید به انتخاب بر روى آنها تمرکز کنید و چنان بر نفس خود مسلط شوید که افکار و ذهنیات و تخیلات تمایلات شما را از آنچه اختیاراً بدان مشغول هستید غافل نکند. یکى از راههاى مهم تسلط بر افکار و تمرکز یافتن به «اینجا و اکنون» فکر کردن است یعنى انسان باید قبلاً برنامه‏هاى خود را تا حد ممکن تنظیم کند آنگاه وقتى که مى‏خواهد جزئیات آن برنامه را پیاده کند در هر بخش که مشغول مى‏شوید اشتغال فکرى به سایر امور و بخش‏ها را رها کنید و در حال انجام آن کار فقط به این توجه داشته باشى که آن کار را به بهترین وجه ممکن به انجام برساند با چنین تمرینى انسان مى‏تواند افکار پراکنده‏اى را کنار بگذارد و در زمان انجام هر کار تمرکز نسبتاً خوبى در آن کار داشته باشد . در انجام عبادات و تمرکز و توجه قلبى هنگام عبادات علاوه بر آنکه اشتغالات فکرى مختلف باید کنار گذاشته شده و فقط به افعال و اذکار آن عبادت توجه شود لازم است از پیش مقدماتى فراهم گردد که از جمله آن مقدمات اعتقادات صحیح، رفع شبهات اعتقادى، توجه به فیوضات معنوى و برکات عبادات، ترک گناهان و مکروهات و امور شبهه ناک، رعایت تقوا و زهد و داشتن روحى با نشاط و سالم و فعال و تدارک مقدمات نماز و تصور کوچکى خود عظمت پروردگار است البته گاهى اوقات از دست دادن حالات خوش عبادات بواسطه خواست خداوند است که به منظور جلوگیرى تکبر و غرور انجام مى‏پذیرد و گاهى اوقات هم بواسطه ادبار قلب است که باید از طریق توسل و التماس از درگاه خداوند و ائمه ظرفیت خود را افزایش دهیم و اقبال قلب را بیشتر کنیم تا دچار غرور و تکبر و خودپسندى نشویم و بدانیم که اینها امورى هستند که خداوند باید توفیق آن را به انسان عنایت کند و اگر عنایت او نباشد ما نمى‏توانیم موفق به انجام وظایف خود شویم پس در انجام عبادات نه تنها منتى نباید داشته باشیم بلکه باید دست عنایت خداوند و اهل بیت را بر سر خود حس کنیم و منت او را به جان خریدار باشیم و از او تشکر کنیم که توفیق چنین امورى را به ما داده است و متذکر باشیم که وَ ما تَوْفِیقِی إِلاَّ بِاللَّهِ‏…، (هود، آیه ۸۸). اگر برایتان مقدور است حتماً به زیارت یکى از اماکن متبرکه بروید حتماً مؤثر واقع مى‏شود دیدار با علماء و بزرگان مانند آیات عظام و استفاده از نصایح آنان مطمناً مؤثر است.