«جهانگردی» همیشه از جمله علاقه‌هایی بوده که بشر با آن و سعی می‌کرد که از دنیای زندگی خود خارج شود و به دیگر نقاط دنیا برود و از ناشناخته‌هایی که در دیگر نقاط کره خاکی وجود دارد، دیدن کند. اما این کار در هر حال با سختی‌های زیادی مواجه است و نوعی ماجراجویی می‌طلبد. به ندرت در اقصی نقاط جهان هر چند سال یک‌بار می‌شنویم که فردی دور دنیا را پیموده است، حال چه با پای پیاده و چه با اتومبیل و چه با دوچرخه و… کاری است پر خطر و بسیار دشوار که سرزمین‌های غریبه رابپیمایی و سفرت عاری از مشکلات باشد. تاکنون از کشور ما تنها برادران امیدوار موفق
 |
محمود قیدی می‌گوید <عشق به تاریخ ملل جهان باعث شد، چنین کاری را انجام دهیم، درست مانند عشق آن کوهنوردی که تا قله اورست را فتح نکند، ارضا نمی‌شود. می‌دانیم کاری است پر خطر و انجام آن جسارت ویژه‌ای می‌طلبد، اما ما این کار را با برنامه‌ریزی خاصی انجام خواهیم داد.>
او می‌گوید: زمانی که در شهر هستید ستاره‌های آسمان را می‌بینید، شاید برای‌تان عادی باشد، اما زمانی که در یک دشت هستید و ستاره‌های آسمان را می‌بینید، انگار آنها با شما چند متر فاصله دارند، به نحوی که اصلا قابل توصیف نیست.
مسیر آنها، مسیری سخت و دشوار است. باید از جلگه‌های سرسبز اروپا بگذرند، از راه اقیانوس اطلس شمالی به کانادا و آمریکا بروند، سپس باید از سرزمین سرخپوست‌ها در مکزیک عبور کنند تا به جنگل‌های آمازون در آمریکای جنوبی برسند و پس از آن به رشته کوه‌های آند در شیلی… پس از آن از اقیانوس اطلس جنوبی بار دیگر عبور کنند تا به قاره آفریقا برسند و جنوب آفریقا را از طریق کشورهای آفریقای جنوبی، موزامبیک و تانزانیا طی می‌کنند. پس از این مسافت سوار بر کشتی باید مسیر اقیانوس هند را طی کنند تا به سرزمین کانگوروها، استرالیا برسند، پس از استرالیا باید به سرزمین آفتاب، ژاپن بروند و از آنجا به چین و سرزمین تبت و بعد به هندوستان… از هندوستان مسیر کشورهای حوزه خلیج‌فارس را در پیش می‌گیرند و این بار از بیابان‌های عربستان عبور می‌کنند تا از کنار دریای سرخ خود را به سرزمین اهرام، مصر برسانند، مصر که طی شد، آنها الجزایر، لیبی، تونس و مراکش را هم از پیش رو برمی‌دارند و خود را به لبنان و سوریه، خواهند رساند و مسیر ترکیه را برای بازگشت به سرزمین مادری‌شان ایران، انتخاب می‌کنند، سفری که دو سال و دو ماه و شاید هم بیشتر به طول خواهد انجامید. اما این زوج ایرانی، روحیه‌ای مثال‌زدنی و اعتماد به نفسی عجیب دارند. آنها می‌خواهند فعل <خواستن> را صرف کنند و به <توانستن> برسند. همان طور که در سال ۱۳۸۳، با یک اتومبیل ۱۳۰۰ سی.سی کشورهای آسیای میانه را پیمودند و به چین رسیدند، یعنی همان مسیر معروف جاده ابریشم که قرن‌ها پیش <مارکوپولو> پیمود. این سفر اولین سفری بود که به قصد جهانگردی آغاز کردند.
و بعد از آن برای انتقال اطلاعات در خصوص جاده ابریشم و نیز انتقال تجربیات سفر، نمایشگاه‌های عکس و نیز همایش ایرانگردی و جهانگردی برگزار کردند، ضمن این‌که فیلمی با عنوان <جاده ما و خدا> را تهیه و تولید کردند که این فیلم در اولین جشنواره فیلم‌های آماتوری جوان تحت نظر سازمان میراث فرهنگی، در موزه فرش ایران جایزه ویژه را به خود اختصاص داد.
حسین سلطان زاده
