محمد علی کلی در ۷۴ سالگی درگشت/ چرا محمدعلی کلی برای ما مهم بود؟

سرویس اجتماعی فردا: «کَسیوس مارسلوس کلی جونیور» که بعد از گرویدن به دین اسلام نام محمدعلی را برای خودش برگزیده بود، امروز در در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان فونیکس آمریکا درگذشت.

کلی که ۳۲ سال با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می‌‌نمود، به دلیل تنگی نفس از دو روز پیش به بیمارستان منتقل شده بود صبح امروز درگذشت.

نکویی تقدسی در کانال تلگرامی خود یادداشتی در این باره نوشته است که در ادامه می‌ خوانید:

در ایران و ازنگاه مردم سربه گریبان برده از تک‌سالاری شاهنشاهی، هر مشت محمدعلی کلی بر صورت پترسون و فریزر ضربه ای بود بر پیکر نظام سرمایه داری. محمد علی کلی اگرچه یک آمریکایی بود اما راز محبوبیتش در ایران چهره مظلوم و آرامش بود. ژست های بعد از پیروزی اش بود که به پدران ما القا می کرد می توانند آن‌ها نیز روزی همانند کلی پوزه نمادهای تک‌سالاری را به خاک بمالند.

کلی هم‌زمان با رینگ با نژادپرستی هم می جنگید. همین اواخر که دونالد ترامپ مسلمانان را به زبان تلخش آزرده بود به میدان آمد و با زبانش ترامپ را ناک اوت کرد و او را به نفهمی متهم کرد. از همان روزهایی که قهرمان خاورمیانه ای شد گویی با مارتین لوترکینگ قهرمان بی بدیل مبارزه با نژادپرستی یک روح بودند در دو بدن. یکی با زبان حرفهایش را می زد و دیگری با مشت هایش.

محمدعلی کلی قهرمان خاورمیانه ای ‌ها بود. همان ‌ها که در زمان تک‌سالاری متولد شده، می زیستند و در تک‌سالاری هم سر به تیره تراب می گذاشتند. کلی آنقدر بزرگ بود که بعد از او کسی نتوانست جای خالی اش را پرکند. نظام سرمایه داری هم اگرچه دیر ولی بالاخره فهمید راز مشت های کلی را و بعد از او دیگر رسانه هایشان نگذاشتند یک کلی دیگر سربلند کند.
اشتباه مهلکی بود. آن‌ها نفهمیدند خاورمیانه ای ‌ها عاشق قهرمانند و اگر روزی کلی نباشد آن‌ها بیکار نخواهند نشست و افراد دیگری را جانشین وی خواهند کرد.

انقلاب ایران که به ثمر رسید نیاز به قهرمان هم دیگر مانند قبل ترها نبود و محمدعلی کلی ماند در خاطره های کافه نشینی جوانان قدیم.

در خاورمیانه اما خلائ  قهرمانانی چون  محمدعلی کلی ‌ها خیلی زود با امثال اسامه بن لادن و ابومصعب الزرقاوی ‌ها پرشد. افرادی  که هم پول بی حساب داشتند و هم آنقدر کینه فروخورده تا آن را به سلاح های آتشینی تبدیل کنند برای ضربه به آمریکا.

آمریکایی ‌ها و غربی ‌ها هم چوبش را خوردند. در خانه خود نشسته و به طرفه العینی خانه بر سرشان آوار شد. بعدها هرچه تازیانه بر تن خسته خاورمیانه کوفتند محبوبیت بن لادن ‌ها افزایش یافت. روزگاری قهوه خانه های خاورمیانه و حتی در همین تهران خودمان برای پیروزی محمدعلی کلی چای و قلیان رایگان می دادند و روزگاری در همین خاورمیانه برای نابودی برج های دو قلو در عربستان و عراق و افغانستان شیرینی و کیک های چند طبقه بین مردم پخش شد. آن خاورمیانه کجا و این خاورمیانه کجا

خاورمیانه  دلش برای محمدعلی کلی تنگ خواهد شد. همو که آمریکایی بودنش به چشم کسی نیامد و در عوض به نماد مبارزه ای کشنده با نمادهای تک‌سالاری تبدیل شد.