نخستین‌بار هنر “عباس کیارستمی” در موزه‌ی آمریکایی دانشگاه “برکلی” عرضه شد
نمایشگاهی با عنوان “عباس کیارستمی: عکس‌ساز” در موزه دانشگاه برکلی و مرکز آرشیو فیلم پاسیفیک به‌نمایش عکس‌ها و فیلم‌های یکی از بهترین کارگردان‌های جهان پرداخته است.
به گزارش بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این نمایشگاه چهار مجموعه از عکس‌های کیارستمی که در مجموعه از آنها تا به‌حال در ساحل غربی آمریکا به‌نمایش در نیامده‌اند، در معرض دید عموم قرار گرفته و تا اول مهرماه جاری این نمایش ادامه خواهد داشت.
منابع خبری آمریکایی گزارش دادند که همراه با این نمایشگاه، نمایشگاه دیگری از مجموعه‌های اصلی فیلم‌های کیارستمی در مرکز “آرشیو فیلم پاسیفیک” از روز شنبه کار خود را آغاز کرده که تا هشتم شهریورماه جاری ادامه خواهد داشت.
دو مجموعه‌ی مختلف “باران” – ۲۰۰۶ و “درخت‌ها و کلاغ‌ها” – ۲۰۰۶ از عکس‌های کیارستمی که در این نمایشگاه به‌نمایش درآمده‌اند، نخستین‌بار در سال ۲۰۰۶ در نیویورک نمایش داده شدند.
“جاده‌ها و درختان” و “برف سفید” – هر دو ۱۹۷۸ – ۲۰۰۳ – عکس‌های رنگی مجموعه‌ی باران از داخل ماشین خود کیارستمی گرفته شده‌اند که تمرکز اصلی‌شان روی قطرات باران روی شیشه ماشین است. کیارستمی ماشینش را به‌عنوان بهترین دوستش معرفی کرده زیرا برای او هم دفتر کارش محسوب می‌شود و هم محلی آرام و راحت برای تفکر.
در ادامه‌ی این گزارش آمده است، در عکس‌های مجموعه “درختان و کلاغ‌ها” نیز که به‌صورت رنگی گرفته شده‌اند کیارستمی به نمایش درختان و پرندگان پرداخته است. درختان معمولا پای ثابتی در کارهای کیارستمی هستند؛ زیرا از نظر او درختان سمبل مقاومت و تطابق‌پذیری هستند. این دو مجموعه هم نخستین‌بار است که در آمریکا به‌نمایش در می‌آیند.
در مجموعه عکس‌های “جاده‌ها و درختان” جاده‌هایی به تصویر کشیده شده‌اند که از محل‌های بی آب و علف و خالی از سکنه گذشته‌اند.
در مجموعه “برف سفید” نیز عکس‌هایی از درختان با پس‌زمینه‌ی سفید پوشیده از برف گرفته شده است که به‌صورت سیلوئت‌هایی زیبا درآمده‌اند.
این شبکه خبری در ادامه چنین آورده است، کیارستمی مانند “فلینی” و “کوروساوا”، کارگردانی است که فیلم‌هایش جهت سینمای جهان را تغییر داده‌اند. در نمایش فیلم او در مرکز “آرشیو فیلم پاسیفیک” ۱۶ فیلم وی به‌همراه تعدادی از فیلم‌های کوتاهش به‌نمایش درآمده‌اند.
|
کیارستمی در کار مستندسازی خود به زندگی کودکان در ایران پرداخته است. از این میان می‌توان به فیلم‌های “و زندگی ادامه دارد”، “کلوزآپ”، “از میان درختان زیتون” و “خانه‌ی دوست کجاست” اشاره کرد.
کیارستمی با دریافت جایزه‌ی نخل طلایی کن به‌خاطر فیلم “طعم گیلاس” در سال ۱۹۹۷ و جایزه‌ی ویژه‌ی داوران در جشنواره‌ی فیلم ونیز در سال ۱۹۹۹ به‌خاطر فیلم “باد ما را خواهد برد” جایگاه خود را در سطح جهانی تثبیت کرد.
به‌گمان کیارستمی “یک عکس می‌تواند مادر سینما باشد؛ زیرا این چیزی است که سینما با آن شروع می‌شود”. به‌نظر می‌رسد مفهوم می‌نی‌مالیسم در کارهای کیارستمی رخنه کرده است.
در پایان این گزارش آمده است، او عکاسی را نسبت به فیلم‌سازی رسانه‌یی خالص‌تر می‌داند؛ زیرا عکس خالی از روایت و سرگرمی است.
